Czy wełna izolacyjna może dotykać membrany dachowej

Ten artykuł porusza tematykę: 

• Historyczne spojrzenie na izolacje dachowe 
• Przejście od tradycyjnych strychów do izolacji termicznej 
• Pojawienie się membran dachowych: Rewolucja w izolacji dachu 
• Membrany dachowe: Przewaga nad tradycyjnymi metodami 
• Kontynuacja: Powszechne błędy i niedopowiedzenia w zastosowaniu membran dachowych 
• Staromodne praktyki w nowoczesnej technologii 
• Przydatność przestrzeni wentylacyjnej 
• Zastosowanie wełny izolacyjnej w kontakcie z membraną 
• Skutki niewłaściwego użycia wełny izolacyjnej 
• Odpowiednie zastosowanie wełny izolacyjnej 

Od strychów do nowoczesnych technologii izolacyjnych 

Dylemat dotyczący wełny izolacyjnej i jej kontaktu z membraną dachową stanowi jeden z często poruszanych problemów wśród inwestorów i wykonawców. Rozważania na ten temat zdają się być równie różnorodne, co liczne. Zrozumienie tej kwestii wymaga jednak przyjrzenia się ewolucji technologii izolacyjnych, która zaczyna się dawno temu. 

Strychy i ich naturalna wentylacja 

Strychy naszych przodków były zwykle po prostu otwartymi przestrzeniami, które służyły jako przechowalnie. Nie zwracano wtedy uwagi na kwestie wilgoci, ponieważ otwarte strychy działały jako naturalne systemy wentylacyjne. Dzięki nieszczelnościom w pokryciu dachowym, powietrze swobodnie przedostawało się na strych, a następnie opuszczało go, zabierając ze sobą parę wodną. To utrzymywało strychy w stanie suchości, chyba że wystąpiły niesprzyjające warunki pogodowe. 

Pojawienie się wodoszczelnych materiałów 

Aby zminimalizować wpływ deszczu lub śniegu na stan strychu, zaczęto używać wodoszczelnych materiałów, takich jak papa. Te materiały musiały spoczywać na sztywnym poszyciu, co skutkowało zwiększoną szczelnością strychu, ale jednocześnie zmniejszało jego naturalną wentylację. 

Przeistoczenie strychów w przestrzeń mieszkalną 

Zmiana podejścia do wykorzystania przestrzeni strychowej nastąpiła, gdy zaczęto traktować je jako przestrzeń mieszkalną. Wymusiło to zastosowanie termoizolacji w konstrukcji dachu. Dachy uszczelnione papą i zaizolowane wełną musiały jednak w jakiś sposób pozbywać się pary wodnej. 

Rozwiązanie – przestrzeń wentylacyjna 

W odpowiedzi na to wyzwanie powstało rozwiązanie w postaci przestrzeni wentylacyjnej pomiędzy deskami poszycia, a warstwą termoizolacyjną. Wełna izolacyjna musiała być odsunięta od desek, aby umożliwić przepływ powietrza między nimi. Wprowadzenie takiego rozwiązania zapewniało niezakłócony przepływ powietrza, które wpadało w okapie i wylatywało w kalenicy. 

Membrany dachowe jako alternatywa dla pap 

Na rynku pojawiają się jednak nowe technologie – wysokoparoprzepuszczalne membrany dachowe. Stanowią one atrakcyjną alternatywę dla pap, której instalacja wymagała utworzenia odległości między termoizolacją, a deskami. 

Membrany dachowe dzięki swoim właściwościom, takim jak odporność na przesiąkanie wody, lekkość oraz paroprzepuszczalność, zrewolucjonizowały podejście do izolacji dachu. Wysokoparoprzepuszczalne membrany dachowe umożliwiły zarówno pełnienie funkcji wstępnego pokrycia dachu, jak i przyczyniły się do przyspieszenia procesu wysychania przegrody dachu. 

Zastosowanie takiej membrany dachowej sprawiło, że nie było już konieczności utrzymania dystansu między warstwą izolacyjną a warstwą wstępną, co zasadniczo zmieniło podejście do procesu izolacji dachu. 

Powszechne błędy i niedopowiedzenia w zastosowaniu membran dachowych 

Choć wysokoparoprzepuszczalne membrany dachowe przyniosły znaczącą zmianę w podejściu do izolacji dachu, praktyka pokazuje, że nie wszyscy wykonawcy zdołali dostosować się do nowej rzeczywistości. 

Staromodne praktyki w nowoczesnej technologii 

Mimo dostępności nowych technologii, wiele osób nadal stosuje metody konstrukcji przestrzeni wentylacyjnej pod membraną dachową. Wiele z nich zapomina, że membrana dachowa – w przeciwieństwie do tradycyjnej papy – umożliwia przepływ pary wodnej. Przyzwyczajenie do starych metod często przysłaniają zdolność do adaptacji do nowych rozwiązań, które przynoszą wiele korzyści. 

Przydatność przestrzeni wentylacyjnej 

W przypadku zastosowania membrany dachowej, para wodna nie musi być usuwana przez system wentylacyjny umieszczony między wełną a membraną. W przeciwieństwie do papy, membrana dachowa przepuszcza parę wodną, która dostaje się do przestrzeni wentylacyjnej pod pokryciem dachu. Większość wysokoparoprzepuszczalnych membran ma Sd = ok. 0,02m, co oznacza, że stanowią one opór dla pary wodnej na poziomie dwucentymetrowej warstwy powietrza – zatem niewielki. 

Zastosowanie wełny izolacyjnej w kontakcie z membraną 

Wełna izolacyjna może bezpośrednio stykać się z wysokoparoprzepuszczalną membraną dachową. Należy jednak pamiętać, że „stykanie się” wełny z membraną oznacza delikatne dotknięcie dwóch powierzchni. Często wykonawcy zbyt mocno wciskają wełnę między krokwie, powodując wybrzuszenie membrany. 

Skutki niewłaściwego użycia wełny izolacyjnej 

Zbyt mocno ściśnięta wełna i wybrzuszenie membrany może prowadzić do dwóch niebezpiecznych skutków. Po pierwsze, zmniejsza to przekrój przestrzeni wentylacyjnej dachu, a w skrajnych przypadkach membrana może wręcz dotykać łat. Po drugie, prowadzi do skierowania wody deszczowej lub kondensatu pod kontrłaty, gdzie membrana jest przebita przez zszywki i gwoździe. W tych miejscach woda może przedostawać się do wnętrza dachu. Dodatkowo mocno ściśnięta wełna traci swoje parametry izolacyjne. 

Odpowiednie zastosowanie wełny izolacyjnej 

Ważne, aby warstwa wełny spełniała wymagania dotyczące współczynnika przenikania ciepła.

Dowiedz się więcej o montażu membrany dachowej:
https://roofchallenge.eu/artykul/poradnik-izolacja-poddasza-montaz-membrany-dachowej-od-wewnatrz/  

Podsumowanie 

W nowoczesnych dachach, w których pokryciem wstępnym jest wysokoparoprzepuszczalna membrana dachowa zamontowana na krokwiach, nie ma potrzeby utrzymania dystansu między wełną a membraną. Za odprowadzenie pary wodnej z dachu odpowiada przestrzeń wentylacyjna między membraną a pokryciem zasadniczym, która jest tworzona przez kontrłatę. Wiedza na temat właściwego zastosowania wełny izolacyjnej i membrany dachowej jest kluczowa dla dekarzy dążących do osiągnięcia najwyższej jakości wykonania dachu. 

Najczęściej zadawane pytania na temat wełny izolacyjnej i membran dachowych: 

1. Czy wełna izolacyjna może bezpośrednio dotykać membranę dachową?  
   Tak, wełna izolacyjna może bezpośrednio dotykać wysokoparoprzepuszczalną membranę dachową. Ważne jednak, aby „dotykanie” było delikatnym stykiem dwóch powierzchni, bez mocnego wciskania wełny, które mogłoby spowodować wybrzuszenie membrany i zmniejszyć efektywność przestrzeni wentylacyjnej. 
2. Czy konieczne jest utworzenie przestrzeni wentylacyjnej między wełną izolacyjną a membraną dachową?  
   Nie, w systemach dachowych, które wykorzystują wysokoparoprzepuszczalne membrany dachowe, nie jest konieczne tworzenie dodatkowej przestrzeni wentylacyjnej między wełną, a membraną. Membrana dachowa umożliwia odprowadzanie pary wodnej. 
3. Co może się stać, jeśli wełna izolacyjna jest mocno wciskana do membrany dachowej?  
   Zbyt mocno wciskana wełna izolacyjna może spowodować wybrzuszenie membrany dachowej. Wybrzuszenia mogą prowadzić do zmniejszenia przekroju przestrzeni wentylacyjnej, zwiększając ryzyko uszkodzenia membrany i potencjalnie kierując wodę deszczową lub kondensat do wnętrza dachu. Ponadto mocno ściśnięta wełna może tracić swoje parametry izolacyjne. 
4. Czy membrany dachowe są lepsze od tradycyjnych metod izolacji, takich jak papa?  
   Membrany dachowe oferują kilka zalet w porównaniu z tradycyjnymi metodami, takimi jak papa. Są lekkie, nie wymagają sztywnego podłoża, są odporne na przenikanie wody  i wykazują wysoką paroprzepuszczalność. Te cechy wspomagają wysychanie przegrody dachu, co zapewnia lepszą ochronę przed wilgocią. 
5. Czy ważny jest współczynnik przenikania ciepła wełny izolacyjnej przy montażu między krokwiami? 
   Tak, warstwa wełny musi spełniać wymagania co do współczynnika przenikania ciepła.