Paroprzepuszczalność określa zdolność materiałów do przepuszczania pary wodnej, które nie stanowią bariery dla jej swobodnego przepływu.
Sama para wodna nie jest groźna dla dachu, w końcu znajduje się ona w powietrzu wewnątrz i na zewnątrz budynku. Problem pojawia się gdy dochodzi do jej kondensacji, czyli zamiany w stan ciekły. Kondensacja następuje, gdy temperatura powietrza o określonej wilgotności zacznie spadać i przekroczy tzw. punkt rosy. Powietrze staje się chłodniejsze, czyli jest w stanie utrzymać mniej pary wodnej, która zaczyna się skraplać.
Ważne żeby membrana dachowa posiadała wysoką paroprzepuszczalność, aby nie dopuścić do skraplania się wody w przegrodach.
Membrany mają ochraniać nasze budynki i dachy przed niebezpieczną wilgocią, która jest przyczyną m.in. pleśni, grzybów czy osłabionej termoizolacyjności dachu. Mokra termoizolacja traci swoje parametry izolacyjne, a mokre drewno traci swoje parametry wytrzymałościowe.
Wysokoparoprzepuszczalne membrany dachowe należą do grupy tzw. elastycznych materiałów wodochronnych. Są warstwą wstępnego krycia, które uszczelnia pokrycie zasadnicze.
