Wprowadzenie do budowy dachu
Podczas budowy dachu inwestorzy najczęściej dopytują lub zwracają uwagę na widoczne jego elementy. Z oczywistych względów najważniejsze jest pokrycie zasadnicze. Trzeba jednak przyznać, że świadomość/wiedza inwestorów rośnie, więc podczas rozmowy z hurtownikiem lub wykonawcą nierzadko poruszane są zagadnienia związane np. z pokryciem wstępnym czy obróbką komina.
Akcesoria dachowe
Mniejsze akcesoria dachowe cieszą się zainteresowaniem raczej tylko podczas analizy kosztorysu. A szkoda, bo te drobne elementy mają istotny wpływ na funkcjonowanie całego dachu. W kilku kolejnych artykułach zajmiemy się nimi.
Wsporniki łaty kalenicowej
Na początek – wsporniki łaty kalenicowej.
Najczęściej mają postać gwoździa i pod taką też nazwą widnieją często w kosztorysie, więc nie cieszą się zbytnim zainteresowaniem inwestora, bo kto by się przejmował kilkoma gwoździami w dachu.
Wsporniki łaty kalenicowej są wyraźnie niedocenianie, a mają same plusy: umożliwiają precyzyjny montaż łaty kalenicowej, prawie nic nie kosztują (w porównaniu z kosztem budowy całego dachu), a przy tym są małe i lekkie, więc wygodne w użyciu.
Montaż łaty kalenicowej
Łata kalenicowa to element dachu, który ma bardzo ważne zadanie – musi utrzymać taśmę kalenicową i gąsiory. Od prawidłowego jej montażu zależy nie tylko szczelność w kalenicy i narożu dachu, ale i efektywność przestrzeni wentylacyjnej. Stąd niezwykle istotne jest, żeby zamontować ją na odpowiedniej wysokości względem ostatniego rzędu dachówek.
Wysokość montażu łaty kalenicowej zależy przede wszystkim od kąta nachylenia dachu, kształtu gąsiora i dachówek oraz od wymiarów łaty, na której leży pokrycie zasadnicze. Jeśli producent pokrycia nie ma specjalnych wymagań, można przyjąć, że bezpieczna wysokość między powierzchnią pokrycia a krawędzią gąsiora to ok. 5mm.
Rola wsporników
Biorąc pod uwagę wszystkie te zmienne, dekarz montuje łatę kalenicową i ustala jej wysokość właśnie za pomocą wsporników.
Najczęściej spotykaną formą wspornika kalenicy jest wspomniany już gwóźdź. Nie jest to do końca precyzyjna nazwa, bowiem sam gwóźdź jest tak naprawdę jednym z dwóch elementów tego wspornika.
Znaczenie właściwego montażu
Cała sztuka polega na tym, żeby wspornik wbić w krokwie na odpowiednią wysokość. Dekarz najczęściej wbija wspornik stopniowo, przymierzając co chwila gąsior i sprawdzając, czy jest już na żądanej wysokości. Zdarza się czasami, że wspornik zostanie wbity zbyt głęboko. Wtedy trzeba go nieco wyciągnąć, co jest kłopotliwe, a sam wspornik nie jest już tak stabilny jak pierwotnie.
Alternatywne rozwiązania
Można uniknąć tego problemu jeśli stosuje się inne rodzaje wspornika. Na przykład wspornik z wkrętem. Elementem mocującym w krokwi zamiast gwoździa jest wkręt. Taki wspornik montuje się nie za pomocą młotka, ale wkrętarki. W tej wersji wspornika korekta wysokości jest mniej kłopotliwa.
Innowacyjne wsporniki
Innym rodzajem wspornika łaty kalenicowej jest wspornik blaszany wykonany z odpowiednio perforowanego płaskownika. Nóżki wspornika odgina się (dostosowując do kąta nachylenia dachu) i mocuje za pomocą wkrętów do odpowiednich par kontrłat. Nóżki tego rodzaju wspornika mają często tzw. otwory fasolkowe, co sugeruje łatwość ewentualnej korekty wysokości wspornika, ale zważywszy na to, że nóżki „leżą” na kontrłatach, a nie „stoją”, korekta jest albo niewielka, albo wręcz niemożliwa.
Podobnie jak w przypadku wspornika typu gwóźdź, ten rodzaj też ma wersję z o wiele łatwiejszą możliwością regulacji.
Termoizolacja nakrokwiowa
Blaszany wspornik łaty kalenicowej jest konieczny, gdy na dachu skośnym montuje się termoizolację nakrokwiową (najczęściej płyty PIR lub z wiórów drzewnych).
W takim przypadku płyty termoizolacyjne przykrywają kalenicę, więc ewentualny wspornik wbijany w krokwie lub płatew kalenicową musiałby być dłuższy przynajmniej o grubość płyty, co nie gwarantowałoby stabilnego zamocowania łaty kalenicowej.
 Coroblach |  Coroblach Regulowany |  Coronit |
 Wspornik |  Wspornik |
Poprzednie części dot. kalenicy
